Şimdilerde Türkiye'nin en büyük metropolü olan İstanbul'un sınırları, tarih boyunca farklı idari düzenlemelerle şekillendi. Günümüzde İstanbul'un önemli ilçeleri olan Üsküdar ve Beyoğlu'nun da ilginç bir geçmişi bulunuyor. Bir dönem il statüsüne sahip olan bu iki önemli yerleşim yeri, çıkarılan kanunlarla İstanbul'a ilçe olarak bağlandı. İşte bu kararın perde arkası ve detayları:

Cumhuriyetin ilk yıllarında, idari yapılanmada önemli değişiklikler yaşandı. Bu dönemde, 1924 yılında çıkarılan Teşkilat-ı Esasiye Kanunu ile Beyoğlu ve Üsküdar, bulundukları konum ve önemleri nedeniyle il statüsüne yükseltildi. Bu karar, her iki yerleşim yerinin de o dönemde İstanbul merkezinden ayrı, müstakil birer yönetim birimi olarak kabul edildiğini gösteriyordu.

Ancak bu il statüsü uzun sürmedi. İlerleyen yıllarda, idari ve coğrafi bütünlüğün sağlanması amacıyla yeni düzenlemelere gidildi. 1924 yılında Beyoğlu ve 1926 yılında ise Üsküdar, çıkarılan yeni yasalarla tekrar İstanbul'a bağlandı ve ilçe statüsünü aldı. Aynı yıl yapılan düzenlemeyle Bakırköy ve Çatalca da ilçe ilan edilmişti.

istanbultarihi.ist sitesindeki bilgilere göre; 1930’da İstanbul 15 kazadan oluşuyordu. Bunlar; Adalar, Bakırköy, Beşiktaş, Beykoz, Beyoğlu, Çatalca, Eminönü, Fatih, Kadıköy, Kartal, Sarıyer, Silivri, Şile, Üsküdar ve Yalova kazalarıydı. Bunlardan Fatih, Eminönü, Kadıköy, Beşiktaş ve Sarıyer kazaları 15 Mayıs 1930’da kuruldu. Bu beş kazanın kuruluşuyla ilgili yayınlanan kararnameden anlaşıldığına göre; Beykoz, Kartal, Silivri ve Yalova kazaları bunlardan önce kurulmuştu.

Üsküdar Hakkında Bilgi

uskudar.bel.tr sitesindeki bilgilere göre; Üsküdar, Marmara Denizi ile Boğaz sularının birleştiği yerde Kocaeli Yarımadası'nın ucunda Kadıköy, Beykoz ve Ümraniye ile sınırı olan, iki yakası tepelerden oluşan derin ve denize açık bir vadi içinde kurulmuştur. İlçenin yüz ölçümü 36 kilometrekaredir. Üsküdar toprakları doğudan batıya doğru geniş sırtlar ve tepeler halinde hafif eğimlerle kıyıya yaklaşarak İstanbul Boğazı'na iner. Ülke turizminin önemli merkezlerinden birini teşkil eden tepelerinden Büyük Çamlıca Sefa Tepesi denizden 268 metre, Küçük Çamlıca Tepesi ise 229 metre yüksekliktedir.

Kıyı şeridi genellikle dardır. İskelelerin bulunduğu, kamuya açık alan dışındaki kıyı şeridi ya denize dik ya da özel yapılarla kapatılmış şekildedir.

Beyoğlu Hakkında Bilgi

beyoglu.bel.tr sitesindeki bilgilere göre; Beyoğlu ilçesi günümüzde, 45 mahalleden ve yaklaşık 225 bin yerleşik nüfustan oluşan bir yerleşim yeridir. İş, eğlence ve kültür merkezi olması nedeniyle bu ilçe sınırları içerisindeki gündüz ve gece nüfusu birkaç milyonu bulmaktadır. Bazılarına göre Beyoğlu, Karaköy’den Taksim’e kadar uzanan bölgedir. Bazılarına göre de,Tünel Meydanı’ndan Taksim’e uzanan bölümden ibarettir.

Bugün İstanbul iline bağlı Beyoğlu ilçesi; Haliç’in kuzeyinde Kasımpaşa vadisinin batısıyla, Dolmabahçe (Gazhane) vadisi arasında kalan alanı kapsar, Şişli veBeşiktaş ilçeleriyle sınırdaştır. Ancak halk arasında Beyoğlu adı, kentin önemli kültür, eğlence ve iş merkezlerinden olan ve Galatasaray’ı Taksim Meydanı’na bağlayan İstiklal caddesi ve çevresi için kullanılır.